Pisali smo o tome da je mačka-lisica prvi put viđena 2008. godine, a o njoj su postojale samo priče. Godinama je ova vrsta koja ima osobine obe životinje, bila deo legende među lokalnim stanovništvom, a problem sa njom imali su i pastiri. Novom analizom gena otkriven je jedinstven genski soj divljih mačaka u udaljenim šumskim šikarama severnog dela Korzike.
Photo: Screenshot.
Photo: Screenshot.„Verujemo da je to divlja vrsta koja je bila poznata, ali nije naučno identifikovana jer je izuzetno neupadljiva životinja sa noćnim navikama. Mačka-lisica je deo naše pastirske mitologije. Iz generacije u generaciju pričali su priče o tome kako će šumske mačke napasti ovce i koze. Mačka se razlikuje od normalne pripitomljene mačke jer je duža od prosečne mačke, može da poraste do jednog metra. Ima veće uši, duge očnjake i crni čuperak na kraju repa”, istakao je Pjer Bendeti, glavni tehničar za životnu sredinu francuske kancelarije za šume i lov, prenosi RTS.
Ostale prepoznatljive karakteristike mačke-lisice su linije na prednjim nogama, tamna boja zadnjih nogu i smeđe dlake na stomaku. Dlaka joj je gusta i svilenkasta, i štiti ovu mačku od buva, krpelja i drugih štetočina. Dugačke su oko 90 centimetara od glave do repa.
Ispostavlja se da je “mačka-lisica” (Ghjattu Volpe) prava divlja mačka.
