Norveška šumska mačka je veoma popularna rasa mačaka u nordijskim zemljama. Smatra se da su ih Vikinzi doveli u Norvešku sa Britanskog arhipelaga tokom ranog srednjeg veka. Međutim, postoje i verovanja da su ih Turci doveli sa sobom kada su došli u trgovinu na sever.
Tokom vremena one su se postepeno navikle na skandinavsku hladnu klimu. Zato im je krzno prilično dugo u poređenju sa drugim mačkama. Sadašnja vrsta bi mogla biti rezultat ukrštanja mačaka koje su Vikinzi doneli sa Britanskih ostrva i turske Angore, ali to su samo pretpostavke.
Nekoliko norveških legendi ih opisuju kao mačke sa neverovatnim veštinama penjanja. Za boginju Freiju, norvešku boginju ljubavi i lepote govorilo se da su je divovske mačke vukle kočijama u bitke. Tor, bog groma, munja i oluje je jednom izgubio bitku protiv Lokijevog sina Jormundganda koji se prerušio u šumsku mačku.
Sredinom 20. veka, tačnije za vreme Drugog svetskog rata, interesovanje za norveškom šumskom mačkom je opadalo i ova rasa je skoro nestala. Posebnim programima norveškog Kluba šumskih mačaka one sada ponovo slobodno lutaju norveškim šumama.
Registrovane su u Evropskoj međunarodnoj federaciji 1970-ih godina. Norveški kralj Olaf V je proglasio norvešku šumsku mačku nacionalnim simbolom.
